ဒီတစ်ပါတ်ပိတ်ရက်မှာလည်း waterfall သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရေတံခွန်က တကယ့်တောထဲတောင်ထဲမှာရှိပြီး ATV လို့ခေါ်တဲ့ All-Terrain Vehicles တွေနဲ့ သွားတာပါ။ တစ်နေရာရာ သွားမယ်ဆို ၂ခါခေါ်စရာ မလိုတဲ့သူဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေက လိုက်မလားလို့ မေးတဲ့အခါ ATV ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိလဲ YES အရင် ပြောပြီးသားဘဲ။deposit ပေးပြီးမှ website တွေ ဘလော့ဂ်တွေ လိုက်ဖတ်ဖြစ်ခဲ့တာ။
ATV Adventure Park က ကွာလာလမ်ပူက တိရိစ္ဆာန်ရုံ (Zoo Negara) နဲ့ 4.8 kilometer လောက်ဘဲ ဝေးပါတယ်။ weekend ဆို လူအရမ်းများတဲ့အတွက် အရင် booking လုပ်ရတယ်။ သူတို့ကိုမေးကြည့်တော့ တစ်ဖွဲ့ကို အများဆုံး ၃၈ ယောက်ထိ booking လုပ်လို့ရပြီးတော့ ၁၅ယောက်အထက်ဆိုရင် discount ပေးတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ booking လုပ်တဲ့အချိန်မှာ deposit တစ်ဝက် တစ်ခါတည်း ပေးထားရပါတယ်။ ဖုန်းနဲ့ဘဲ book လုပ်ပြီး Maybank, CIMB တို့နဲ့ လွှဲရုံဘဲ။ Package ငါးခုရှိပြီး ဈေးနှုန်းက ရင်းဂစ် ၅၀ ကနေ ရင်းဂစ်၃၀၀ အထိရှိပါတယ်။ လူအများဆုံး ရွေးကြတာက ရင်းဂစ် ၁၀၀ ပေးရတဲ့ package B လို့ပြောပါတယ်။ Package C က သဉ္ဇာတစ်ခေါက်ရေးဖူးတဲ့ Bukit Tabur တောင်အထိ တက်တာပါ။ အဲဒီတောင်က လမ်းလျှောက်တက်ရတာတောင် အတော်ပင်ပန်းတယ်။ ATV နဲ့သာ တက်ရရင်တော့ လမ်းတွေမတ်လွန်းလို့ လန့်ပြီး သေနိုင်တယ်။
ATV Park ကို တစ်ယောက်မှ မရောက်ဖူးကြပေမယ့် သူ့ websiteမှာ ပြထားတဲ့ မြေပုံ ကို print ထုတ် တက္ကစီတစ်စီးငှားပြီးသွားလိုက်တာ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်သွားပါတယ်။ Zoo Negara ဘေးကလမ်းကနေ ကွေ့ဝင်လိုက်တာနဲ့ Kampunt Kemensah ဆိုတဲ့ ရွာထဲကို ရောက်သွားတယ်။ KL နဲ့ဆို ၁၀မိနစ်လောက်ဘဲဝေးပေမယ့် တကယ့်ကို ရွာကလေးပါ။ ဆိတ်တွေတောင် လမ်းမှာ လျှောက်သွားနေတာ။ အစက လမ်းများမှားပြီလားလို့ထင်တာ။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းလေးသွားပြီးတာနဲ့ “To ATV Park” ဆိုတဲ့ sign ကို မရောက်မချင်း ပြထားတဲ့အတွက် လမ်းမှားစရာ အကြောင်းမရှိပါဘူး။ ရဲရဲသာမောင်းခိုင်းပါ။ တောင်တက်လမ်းကတော့ တော်တော်ကျဉ်းတယ်။ တက္ကစီသမားတောင် တော်တော်လန့်နေရှာပုံဘဲ။ ငါ့ကိုဘယ်ခေါ်လာကြလဲဆိုပြီး။ ကိုယ်လည်း လန့်တော့ လန့်တာပါဘဲ။ လမ်းက ချောင်ကျလွန်းတာကိုး။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ ကလည်း ရှိသေးတော့ သူ့ကို မောင်းသာမောင်းဆိုပြီး ပြောရတာ။ အိမ်ကနေအဲအထိမှ တက္ကစီခ ရင်းဂစ်၁၃ကျပ်ဘဲကျတယ်။ ဝမ်းသာအားရနဲ့ တက္ကစီသမားကို ပိုပေးမယ်နော်ဆိုပြီး ၂၀ ပေးတာ သူက အားနာပြီး မယူဘူး။ နောက်ဆုံး ၁၅ကျပ် အတင်းပေးခဲ့တာတောင် ပြန်အမ်းမယ်လုပ်နေတာ။ KLCC ဘက်ကနေ လာမယ်ဆိုရင်လည်း traffic jam မရှိရင် ၁၅ကျပ်ဝန်းကျင်လောက်ဘဲ ကျပါလိမ့်မယ်။
Package B က သူ့ basecamp ကနေ waterfall ကိုသွားတာပါ။ အသွားမှာ မိနစ်၄၀၊ အပြန် မိနစ်၃၀ ကြာပြီးတော့ waterfall မှာ ရေကစားချိန် နာရီဝက်လောက်ပေးတယ်။ အဲလောက်ဆို အေးဆေးဘဲလို့ ထင်ထားတာ။ နည်းနည်းစောစော သွားချင်ပေမယ့် book လုပ်တာ နောက်ကျလို့လားမသိဘူး ညနေသုံးနာရီ session ဘဲ ရလိုက်တယ်။ နေရာရှာမတွေ့မှာစိုးလို့ စောစောထွက်ခဲ့တာ ၂နာရီကျော်ကျော်လောက် အဲကိုရောက်သွားတယ်။ အဲအထိကို လုံးဝ မကြောက်သေးဘူး။ မိုးမရွာပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းပေမယ့် ကိုယ်ရောက်သွားတဲ့အချိန်ကို ကွက်တိဘဲ မိုးရွာတယ်။ မိုးအရမ်းမကြီးလို့ တော်သေးတယ်ဘဲပြောရမယ်။ ကံဆိုးတယ်ဘဲပြောရမလား ကံကောင်းတယ်ဘဲပြောရမလား။ မိုးရွာတော့ လမ်းတွေဗွက်ထပြီး adventure ပိုဆန်သွားတယ်။ သုံးနာရီလောက်ရောက်တော့ training ပေးတယ်။ ပြီးတော့ training ကွင်းမှာ ၂ပါတ်မောင်းခိုင်းတယ်။ အဲမှာတင် သေတာဘဲ။ လီဗာက လက်မနဲ့ ဖိရတာဆိုတော့ အတင်းသွားသွားဖိမိပြီး ဝူးကနဲ ထွက်ထွက်သွားတာ trainer တွေ အတင်းလိုက်ဆွဲရတယ်။ သူများ၂ပါတ်မောင်းလို့ အိုကေပေမယ့် ကိုယ့်ပုံက သိပ်မအိုကေလို့ လေးပါတ်လောက် မောင်းခိုင်းတယ်။ :D training ကွင်းတောင် ကုန်းတက်ကုန်းဆင်း တော်တော်ကြမ်းတယ်။ အဲလမ်းကို ကြမ်းလှပြီထင်တာ စထွက်မှ ပိုဆိုးမှန်းသိတော့တယ်။
အပေါ်ကပုံက တောလမ်းကို စဝင်ဝင်ချင်းပေါ့။ လမ်းက တော်တော့်ကို မတ်တယ်။ အဲလိုမျိုးအတက်ချည်း သုံးခုလောက်ရှိတယ်။ သဉ္ဇာတို့ ခြောက်ယောက် အဖွဲ့ကို trainer ၂ယောက် ထားပေးတယ်။ မဟန်တဲ့လူတွေများနေလို့ :D အရှေ့တစ်ယောက် အနောက်တစ်ယောက် လိုက်စောင့်ရှောက်ပေးလို့ တော်တော့တယ်။ ပုံထဲမှာ အရှေ့တစ်ယောက် တက်မရလို့ trainer လိုက်တွန်းပေးနေတာ။ တော်တော်ဖော်ရွေကြတယ်။ ဘေးကနေလိုက်ပြောပေးတယ်။ လီဗာကို ဖြည်းဖြည်းနှိပ်။ စိတ်လျှော့.. ဖြည်းဖြည်းချင်းတက် အဲလိုပေါ့။ သူတို့အဲလိုပြောပေးတော့ အနည်းဆုံးတော့ နည်းနည်းအကြောက်ပြေသွားတယ်။
အစပိုင်းတော့ ကင်မရာ ထုတ်ထုတ်ပြီး ဓါတ်ပုံရိုက်နိုင်ပေမယ့် နည်းနည်းသွားပြီးတာနဲ့ လမ်းက ပိုပိုကြမ်းလာတော့ ကင်မရာကို လုံးဝ သိမ်းထားလိုက်ရတယ်။ အဲဒါကြောင့် အင်တာနက်မှာ ဘလော့ဂ်တွေ လိုက်ကြည့်ရင် လမ်းကြမ်းတဲ့ပုံတွေ မတွေ့တာလေ။ ကိုယ့်ဟာနဲ့ကိုယ် မနည်း survive လုပ်နေရလို့ ဘယ်သူမှ မရိုက်အားကြဘူးနေမှာ။ လမ်းနည်းနည်း ပြေတဲ့နေရာရောက်ပြီဆိုရင် ဝါးပင်တွေ လဲပြီး လမ်းပိတ်နေတဲ့နေရာတွေ အများကြီးဘဲ။ မနည်းခေါင်းငုံ့ပြီး ရှောင်သွားရတယ်။ အရပ်မြင့်တဲ့သူတွေဆို ပိုဆိုးမှာ။ ကုန်းတက်လိုက်.. ကုန်းဆင်းလိုက်.. အော်လိုက်.. ဝါးပင်တွေ ငုံ့ရှောင်လိုက်နဲ့ တကယ့်မဟာ စွန့်စားခန်းကြီးပါဘဲ။ တစ်ချို့နေရာများဆို ငါတို့ လမ်းလျှောက်ဘဲ တက်တော့ရင် ကောင်းမယ်ထင်တယ်လို့တောင် ပြောဖြစ်ကြသေးတယ်။ တော်သေးတယ်.. လွယ်မှာပါဆိုပြီး တစ်ခြား package တွေ သွားမယူမိလို့။ လမ်းကတော့ ဝေးလည်းဝေးတယ်.. ကြမ်းလည်း တော်တော်ကြမ်းတယ်။ သူတို့ပြောတဲ့အတိုင်း မိနစ်၄၀လောက် မောင်းပြီးတော့ ရေတံခွန်ကို ရောက်တယ်။
ဝါးပင်ရှည်ကြီးတွေ အုပ်နေတဲ့ စိမ်းလန်းတဲ့ တောလေးထဲက အေးချမ်းတဲ့ ရေထံခွန်ကိုတွေ့လိုက်တော့ အခုနက ပင်ပန်းခဲ့တာတွေ လန့်တာတွေတောင် ပျောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ ရေတံခွန်က ၇ထပ်ရှိတယ်လို့ ပြောပေမယ့် ၂ထပ်အထိဘဲ တက်ခဲ့တယ်။ ဒီတစ်ခေါက်တော့ ရေကစားဖို့ထက် ဘလော့ဂ်ဂါပီပီ ရေတံခွန်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့ ပိုစိတ်အားထက်သန်နေခဲ့တယ်။ ရေခဏကစား အမောဖြေ ရေလေးဘာလေးသောက်ပြီး ပြန်ဖို့အချိန်ကို ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ အပြန်ကြတော့ အသွားကလောက် မကြောက်တော့ဘူး။ အလာတုန်းက တက်ခဲ့တဲ့ အရမ်းမတ်တဲ့လမ်းတွေဟာ ခုတော့ အဆင်းလမ်းတွေ ဖြစ်ကုန်တာပေါ့။ ရှေ့ဘရိတ် နောက်ဘရိတ် ၂ခုလုံးကို အားကုန်ဆွဲပြီး ဆင်းရတာ လက်တော့ အရမ်းနာတယ်။ သူတို့ပြောတဲ့အတိုင်း ဘရိတ်သာ နိုင်နိုင်ဆွဲရင် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး။ ညနေ ငါးနာရီခွဲလောက်တော့ basecamp ကို ပြန်ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။
ရေချိုး အဝတ်အစားလဲဖို့ အခန်းတွေပါ သေချာ ဆောက်ထားပေးတယ်။ ပြီးတော့ ဖရဲသီး ကျွေးသေးတယ်။ ကြောက်စရာ လန့်စရာကောင်းပေမယ့် ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင်တော့ တကယ်ပျော်စရာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းပါတယ်။ ပေးရတဲ့ ရင်းဂစ်၁၀၀ နဲ့ တန်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ရခဲ့တာတော့ အမှန်ပါဘဲ။ ဘရိတ်ဆွဲထားရတဲ့အရှိန်ကြောင့် ဒီနေ့တော့ လက်တွေ အသေနာနေလို့ ဆေးလိမ်းထားရတယ်။ နောက်တစ်ခေါက်သွားဦးမလားဆိုရင်တော့ လောလောဆယ်တော့ မသွားချင်သေးပါဘူး။ Adventure က တစ်ခါတစ်လေ လုပ်တာဘဲ ကောင်းပါတယ်။ နည်းနည်းကြာရင်တော့ ထပ်သွားဖြစ်ဦးမယ်။ KL မြို့နဲ့ နီးနီးနားနားမှာရှိတဲ့အတွက် တစ်ခေါက်လောက်တော့ ရောက်အောင် သွားဖို့ recommend လုပ်ရင်း ဘလော့ဂ်ပို့စ် အရှည်ကြီးကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်။ :-)
Package B က သူ့ basecamp ကနေ waterfall ကိုသွားတာပါ။ အသွားမှာ မိနစ်၄၀၊ အပြန် မိနစ်၃၀ ကြာပြီးတော့ waterfall မှာ ရေကစားချိန် နာရီဝက်လောက်ပေးတယ်။ အဲလောက်ဆို အေးဆေးဘဲလို့ ထင်ထားတာ။ နည်းနည်းစောစော သွားချင်ပေမယ့် book လုပ်တာ နောက်ကျလို့လားမသိဘူး ညနေသုံးနာရီ session ဘဲ ရလိုက်တယ်။ နေရာရှာမတွေ့မှာစိုးလို့ စောစောထွက်ခဲ့တာ ၂နာရီကျော်ကျော်လောက် အဲကိုရောက်သွားတယ်။ အဲအထိကို လုံးဝ မကြောက်သေးဘူး။ မိုးမရွာပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းပေမယ့် ကိုယ်ရောက်သွားတဲ့အချိန်ကို ကွက်တိဘဲ မိုးရွာတယ်။ မိုးအရမ်းမကြီးလို့ တော်သေးတယ်ဘဲပြောရမယ်။ ကံဆိုးတယ်ဘဲပြောရမလား ကံကောင်းတယ်ဘဲပြောရမလား။ မိုးရွာတော့ လမ်းတွေဗွက်ထပြီး adventure ပိုဆန်သွားတယ်။ သုံးနာရီလောက်ရောက်တော့ training ပေးတယ်။ ပြီးတော့ training ကွင်းမှာ ၂ပါတ်မောင်းခိုင်းတယ်။ အဲမှာတင် သေတာဘဲ။ လီဗာက လက်မနဲ့ ဖိရတာဆိုတော့ အတင်းသွားသွားဖိမိပြီး ဝူးကနဲ ထွက်ထွက်သွားတာ trainer တွေ အတင်းလိုက်ဆွဲရတယ်။ သူများ၂ပါတ်မောင်းလို့ အိုကေပေမယ့် ကိုယ့်ပုံက သိပ်မအိုကေလို့ လေးပါတ်လောက် မောင်းခိုင်းတယ်။ :D training ကွင်းတောင် ကုန်းတက်ကုန်းဆင်း တော်တော်ကြမ်းတယ်။ အဲလမ်းကို ကြမ်းလှပြီထင်တာ စထွက်မှ ပိုဆိုးမှန်းသိတော့တယ်။
ရေချိုး အဝတ်အစားလဲဖို့ အခန်းတွေပါ သေချာ ဆောက်ထားပေးတယ်။ ပြီးတော့ ဖရဲသီး ကျွေးသေးတယ်။ ကြောက်စရာ လန့်စရာကောင်းပေမယ့် ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင်တော့ တကယ်ပျော်စရာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းပါတယ်။ ပေးရတဲ့ ရင်းဂစ်၁၀၀ နဲ့ တန်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ရခဲ့တာတော့ အမှန်ပါဘဲ။ ဘရိတ်ဆွဲထားရတဲ့အရှိန်ကြောင့် ဒီနေ့တော့ လက်တွေ အသေနာနေလို့ ဆေးလိမ်းထားရတယ်။ နောက်တစ်ခေါက်သွားဦးမလားဆိုရင်တော့ လောလောဆယ်တော့ မသွားချင်သေးပါဘူး။ Adventure က တစ်ခါတစ်လေ လုပ်တာဘဲ ကောင်းပါတယ်။ နည်းနည်းကြာရင်တော့ ထပ်သွားဖြစ်ဦးမယ်။ KL မြို့နဲ့ နီးနီးနားနားမှာရှိတဲ့အတွက် တစ်ခေါက်လောက်တော့ ရောက်အောင် သွားဖို့ recommend လုပ်ရင်း ဘလော့ဂ်ပို့စ် အရှည်ကြီးကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်။ :-)
