တောင်ကြီးကို အရမ်းကြိုက်တဲ့ အချက်တွေထဲက တစ်ခုကတော့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်နဲ့ အသီးအနှံ တော်တော် ပေါတာပါဘဲ။ မိုးနှောင်းပိုင်း ဩဂုတ်၊ စက်တင်ဘာလောက် ဆိုရင် ဩဇာသီး၊ တယ်သီး၊ ထောပါတ်သီး တွေ လှိုင်လှိုင်ထွက်တဲ့အချိန်ဖြစ်ပြီး ဆောင်းအကုန် နွေအကူး ကတော့ စတော်ဘယ်ရီ ပေါ်တဲ့အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။ ဆောင်းတွင်းပြန်ရင် လိမ္မော်သီးလောက်ဘဲ ရှိပြီး နွေအကုန် မိုးအကူးဆိုရင် သရက်သီးလောက်ဘဲ ပေါတာ။ ဒီတစ်ခေါက်ပြန်တော့ ထောပါတ်သီးနဲ့ ဩဇာသီးကို နေ့တိုင်းလိုလို စားခဲ့တယ်။ တယ်သီးကို ပလတ်စတစ်အိတ်အလုံနဲ့ချည်၊ ရေအပြည့်ထည့်ထားတဲ့ အိုးထဲ ထည့်ပြီး ၂ပါတ်လောက် ထားလို့ ရလာတဲ့ တယ်သီး အကြွပ်သီးဆိုတာလဲ တော်တော်စားကောင်းတယ်။ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေထဲမှာတော့ ရေပြောင်းဖူး နဲ့ ဆလတ်ရိုးကို တော်တော်ကြိုက်တယ်။
စူကာသီး (ဂေါ်ရခါးသီး)၊ ဖရုံသီး၊ စူကာရွက်၊ ရေပြောင်းဖူး
ဂေါ်ဖီထုပ်၊ ဩဇာသီး
ဝယ်လာဖြစ်ခဲ့တာက ထောပါတ်ပြောင်း၊ ရေပြောင်းဖူး၊ ထောပါတ်ပဲ၊ ရွှေပဲရွက်
နေကြာစေ့လှော်၊ တရုတ်ပဲ၊ ပဲပုတ်စေ့၊ ဖရုံစေ့၊ မြေပဲဆားလှော်၊ စသဖြင့်.. စသဖြင့်..
sour & spice corner: ငရုတ်သီး၊ မျှစ်ချဉ်၊ ဂျူးမြစ်၊ ချဉ်ပေါင်ရွက်
(ကင်မရာ တကားကားနဲ့ ဈေးသွားခဲ့တဲ့ ဈေးနေ့တစ်နေ့ကပေါ့။)
