Trip to Redang Island - 1

ရေကူးရမှာကို သေမလောက် ကြောက်ပေမယ့် စိတ်ကူးပေါက်တဲ့တစ်နေ့မှာ Redang Island က Snorkeling Package ကို သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ အဆွယ်ကောင်းမှုကြောင့် ဝယ်လိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ Redang Island ကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ Redang Island က Terengganu ပြည်နယ် Kuala Terengganu မြို့ ရဲ့ တစ်ဘက်ကမ်း တောင်တရုတ် ပင်လယ်ထဲမှာ ရှိပါတယ်။ KLကနေ Redang Island ရှိတဲ့ Kuala Terengganu ကို တိုက်ရိုက်မောင်းရင် ၅နာရီခွဲလောက် ကြာတယ်။ ဘတ်စ်ကားနဲ့ဆိုရင်တော့ နည်းနည်းပိုကြာလိမ့်မယ်။ Kuala Terengganu ကနေ Merang Jetty Point ကို နာရီဝက်လောက် မောင်းရတယ်။ Jetty Point မှာ တစ်ရက် ၁ဝနဲ့ ကားရပ်တဲ့နေရာတွေ ရှိတယ်။ ကျွန်းကိုရောက်အောင် စက်လှေ ၄၅ မိနစ် လောက် စီးရတယ်။ ပင်လယ်ပြင်ကို ဖြတ်ရတာဆိုတော့ လှိုင်းတော့ နည်းနည်း ကြမ်းတယ်။ ရေထဲမှာ ရိုလာကိုစတာ စီးနေရတဲ့ အတိုင်းဘဲ။

Merang Jetty Point

Redang Pelangi Resort က ၃ရက်၂ည Snorkeling Package ကို ဝယ်သွားတာပါ။ စနေတနင်္ဂနွေဆိုတော့ ဈေးနည်းနည်း ပိုပေးရတယ်။ စက်လှေ အသွားအပြန်၊ အစားအသောက် မနက်စာ၊ နေ့လည်စာ၊ tea break၊ ညစာ ရယ် Snorkeling trip ၃ခေါက်ရယ် အပါအဝင်ကို ၂ည၃ရက် package ရင်းဂစ် ၃၆ဝ ပါ။ life jacket နဲ့ snorkeling mask အတွက် ၂၅ရင်းဂစ် သပ်သပ် ထပ်ပေးရပါတယ်။ မျက်မှန် ပါဝါ ၃၀ဝ ကျော်တဲ့သူတွေ အတွက် power mask ရှိပါတယ်။ အစားအသောက်၊ နေရာထိုင်ခင်း၊ customer service ပြောစရာမရှိအောင် ကောင်းပါတယ်။ တစ်ခြား resort တွေနဲ့ယှဉ်ရင် ဈေးသက်သာတဲ့အတွက် တစ်ခြားလူတွေ သွားချင်ရင် ဒီpackage ကို ဝယ်ဖို့ recommend လုပ်ပါတယ်။ မကောင်းတာ တစ်ခုဘဲ ရှိတယ်။ Resort ရှေ့မှာ ည၁ဝနာရီကနေ ၁၂နာရီအထိ clubbing ရှိတာကြောင့် အရမ်းဆူညံပြီး စောစောအိပ်ချင်ရင် အဆင်မပြေပါဘူး။

Redang Pelangi Resort မှာတည်းတယ်။

ဒါက resort ကနေ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်း။ ကြည်လင်နေတဲ့ရေရယ် ပြာလဲ့လဲ့ မိုးကောင်းကင်ရယ် ဖြူလွှလွှ သဲသောင်ပြင်ရယ်က စိတ်ထဲမှာရှိတဲ့ မွန်းကြပ်မှုတွေကို ပြေပျောက်သွားစေတယ်။

Redang Island နဲ့မနီးမဝေးမှာ ရှိတဲ့ ကျွန်းနှစ်ကျွန်းကတော့ လူတွေ လဲလျောင်းနေတဲ့ပုံနဲ့တူတယ်လို့ ပြောပါတယ်။

ဒါက ယောကျာ်းကြီးတစ်ယောက် ပုံတဲ့။

ဒါက မိန်းမကြီးတစ်ယောက် လဲလျောင်းနေတဲ့ပုံတဲ့။

ကင်မရာမှာ ရေစက်ထင်သွားတာ သတိမထားလိုက်မိဘူး။ ပုံတွေ ပြန်ကြည့်မှ တွေ့တယ်။ ပုံတွေကို နောက်မှ retouch ပြန်လုပ်ရမယ်။ စာတွေ အများကြီးရေးရင် ရေးရတဲ့သူလည်း ပျင်းတယ်။ ဖတ်ရတဲ့သူလည်း ပျင်းလိမ့်မယ်။ ဒီတော့ ဟိုဟိုဒီဒီ ရိုက်ထားတဲ့ ပုံလေးတွေဘဲ တင်တော့မယ်။

အုန်းသီး နဲ့ ဘာမှန်းမသိတဲ့ အသီး

ယူပြန်ရင် ဒဏ်ငွေ ၃၀၀ဝ ဆောင်ရမယ်ဆိုတဲ့ ကျောက်စရစ်ခဲ လှလှလေးတွေနဲ့ ကျွန်းပေါ်မှာ ချန်ခဲ့တဲ့ ခြေရာ.. (ဖိနပ်ရာ) :D

လှတပတ ပန်းလေးနှစ်ပွင့် သစ်ရွက်လေးတစ်ရွက်

စွန့်စွန့်စားစား snorkeling trip အကြောင်းတော့ နောက်နေ့မှ ဆက်ရေးတော့မယ်။

A trip to Langkawi

တစ်ခုသော နေမသာတဲ့ နေ့တစ်နေ့မှာ မလေးရှားနိုင်ငံ မြောက်ဘက်ပိုင်း မှာရှိတဲ့ Langkawi ဆိုတဲ့ ကျွန်းလေးကို အကြောင်းအခွင့်သာလို့ ရောက်သွားခဲ့တယ်ပေါ့ကွယ်။ အရင်ဆုံး ဆီးကြိုနေတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကတော့ အခွန်ကင်းလွတ်နယ်မြေ လန်ကာဝီကျွန်းမှ ကြိုဆိုပါ၏တဲ့။

ကွာလာလမ်ပူကနေ လေယာဉ်နဲ့ဆိုရင် ၁နာရီလောက်ဘဲ စီးရတယ်။ ကားမောင်းတတ်တဲ့သူပါရင် လေဆိပ်မှာဘဲ ကားငှားလို့ရတယ်။ တစ်ရက်ကို ၅ဝ ဘဲ။ ကားအကြီး ဆိုရင်တော့ နည်းနည်းပိုပေးရမှာပေါ့။ ကျွန်းသေးသေးလေးဘဲဆိုတော့ လမ်းညွှန်ဆိုင်းဘုတ်တွေနောက်လိုက်ပြီး တစ်ကျွန်းလုံး ပါတ်လို့ရတယ်။

Pantai Burau မှာနေခဲ့တယ်။ အဲဒီဘက်မှာ နေထွက်တာလည်း မမြင်ရ၊ နေဝင်ဆည်းဆာလည်း မမြင်ရ။ ဒီresort ကိုတော့ recommend မလုပ်ဘူး။ ချောင်ကျကျ နေရာမှာ ရှိပြီး ဈေးကလည်း ကြီးသေး။ နေဝင်ဆည်းဆာ အလှကို ခံစားချင်တယ် ထမင်းဆိုင် ဈေးတွေနဲ့ နီးနီးနားနား နေရာ ဆိုရင်တော့ Pantai Cenang ဘက်မှာ တည်းသင့်တယ်လို့ ပြောပါတယ်။ (pentai = ကမ်းခြေ) ပင်လယ်ပြင်ကြီးရဲ့ ဓါတ်ပုံလှလှလေးတွေ လိုချင်တာ နေ့တိုင်းမိုးအုံ့နေတာနဲ့ ဓါတ်ပုံတောင် သိပ်မရိုက်ခဲ့ရဘူး။

ရုံးကလူတွေနဲ့ သွားတာဆိုတော့ အချိန်တော်တော်များများက အစည်းအဝေးလုပ်ရင်း အချိန်ကုန်သွားတာ များတယ်။ ဘယ်မှတောင် သိပ်မရောက်ဖြစ်လိုက်ဘူး။

လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း၂၀ဝခန့်က အဲဒီကျွန်းလေးပေါ်မှာ မတရား စွပ်စွဲခံရပြီး သေသွားတဲ့ မင်းသမီးလေး မာဇူရီ အကြောင်းပုံပြင်ကတော့ လန်ကာဝီကျွန်းနဲ့ ပါတ်သတ်ပြီး ထင်ရှားပါတယ်။ သူ့ကို သတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သွေးအဖြူတွေ ထွက်ပြီး သေသွားတယ်ဆိုဘဲ။ ဒါတော့ နည်းနည်း ဒဏ္ဍာရီ ဆန်ဆန် ဖြစ်သွားပြီ။ မာဇူရီဟာ မသေခင် ဒီကျွန်းတစ်ကျွန်းလုံး ဆွေစဉ် ရဆက်အထိ တိုးတက်ထွန်းကားမှု မရှိပါစေနဲ့လို့ ကျိန်စာတိုက်သွားခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ မာဇူရီရဲ့ ရဆက်မြောက်မျိုးဆက်ဟာ အခု ထိုင်းနိုင်ငံ ဖူးခက်မှာ နေထိုင်နေပါတယ်။ သူတို့ကို မလေးရှားနိုင်ငံသားအဖြစ် ခံယူပြီး လန်ကာဝီမှာ အခြေချဖို့ ကမ်းလှမ်းထားတယ်တဲ့။ ၁၉၈ဝ မတိုင်ခင်က အဲဒီကျွန်းမှာ စိုက်ပျိုးရေးလဲ မဖြစ်ထွန်း ကျန်တဲ့စီးပွါးတွေလဲ သိပ်မဖြစ်ဘူး။ နောက်ပိုင်းမှ (သူ့ရဲ့ ရဆက်မြောက် မျိုးဆက် မွေးဖွါးပြီးအချိန်မှ) ဒီကျွန်းဟာ စိုက်ပျိုးရေး၊ ခရီးသွားလာရေး လုပ်ငန်းတွေ နဲ့ ဖွံ ့ဖြိုး တိုးတက်လာခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ မာဇူရီပြတိုက်ထဲမှာ သူ့အုတ်ဂူလဲ ရှိပါတယ်။ ထိုင်းလူမျိုးတော်တော်များများ မာဇူရီ အုတ်ဂူမှာ ပူဇော်ပသပြီး ဆုတောင်းနေကြတာ တွေ့ခဲ့တယ်။ သူ့အုတ်ဂူနားက ရေတွင်းကရေနဲ့ မျက်နှာသစ်ပြီး blessing ယူနေကြတဲ့သူတွေလည်း တွေ့ခဲ့ပါရဲ့။

ကျွန်းပေါ်မှာ စပါးခင်းတွေကိုတော့ နေရာအနှံ့တွေ့ရတယ်။ ကိုယ့်ရဲ ့ Farm Town ကို သတိရသွားလို့ ဓါတ်ပုံရိုက်ခဲ့သေးတယ်။ :D ကျွဲတွေလည်း ကျွန်းပေါ်မှာ ပါတ်ပြီး လျှောက်သွားနေတယ်။ သူတို့ကို ဝင်မတိုက်မိအောင် မနည်းရှောင်ရတယ်။

ပြတိုက်ကအပြန် လင်းယုန်ရုပ်တု အကြီးကြီး ရှိတဲ့ Eagle Square ကို သွားပါတယ်။ အဲဒီနေရာမှာတော့ အရုပ်ဘဲ ရှိတာပါ။ တကယ့် လင်းယုန်အစစ်တွေတော့ မတွေ့ခဲ့ဘူး။
Petronas Quay ဘက်တော့ရောက်ခဲ့တယ်။ ရာသီဥတု အခြေအနေ သိပ်မကောင်းတာနဲ့ လှေမစီးခဲ့ရဘူး။ ပြီးတော့ မိုးအုံ့နေတာနဲ့ လန်ကာဝီရဲ့ အထင်ကရ cable car လည်းသွားမစီးလိုက်ရဘူး။ အပေါ်ကပုံထဲမှာ မြင်နေရတဲ့ တောင်တန်းတွေရဲ့ အမြင့်ဆုံးနေရာမှာရှိတာတဲ့။ KL မှာလည်း cable car ရှိပေမယ့် အဲဒီနေရာက တောင်ချွန်းနှစ်ခုကို ဆက်ထားတဲ့ Pedestrian bridge လေးကို သွားကြည့်ချင်တာ။ အောက်ကနေဘဲ ငေးကြည့်ခဲ့ရတယ်။ ရေးတေးတေးလေးတော့ မြင်လိုက်ပါတယ်။

မိုးအုံ့လို့ ဘယ်မှမသွားရတဲ့နောက် မြို့ထဲဘက် သွားပြီး ရှော့ပင် ထွက်ကြတယ်။ လူတွေ အဓိက ဝယ်ကြတာကတော့ ချောကလက်ပေါ့။ ပြီးတော့ အိမ်အသုံးအဆောင် ပစ္စည်းတွေ ဈေးအရမ်းသက်သာတယ်လို့ ပြောတာဘဲ။ ယိုးဒယားဘက်က အဓိကဝင်တာ များတယ်။ ကိုယ်က ချောကလက်ကလည်း သိပ်မကြိုက် အိမ်အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းလည်း စိတ်မဝင်စားဆိုတော့ သူများတွေ ဝယ်နေတာကိုဘဲ အကြံပေး အရာရှိလိုက်လုပ်ခဲ့တယ်။ (ဘာလို့ လက်ဆောင် မဝယ်ခဲ့လည်း မမေးခင် ကြိုဖြေထားလိုက်မယ်။ ချောကလက် မကြိုက်တော့ သူများကို ဝယ်ပေးဖို့လည်း သတိမရဘူး။ :D)

လန်ကာဝီကျွန်းကို သွားမယ်ဆိုရင် island hoping package တွေကို ဝယ်သင့်ပါတယ်။ ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်ထက် နိမ့်တဲ့ ရေကန်တစ်ကန်ရှိတဲ့ Pulau Dayang Bunting ဆိုတဲ့ကျွန်းရယ်၊ လင်းယုန်တွေ မွေးထားတဲ့ကျွန်းရယ်၊ ငါးခူကန်၊ မိကျောင်းကန်တွေ ရှိတဲ့ကျွန်း စသဖြင့် နေရာတော်တော်များများကို ပို့ပေးတဲ့ package တွေ ရှိတယ်။ လူ၁ဝယောက်လောက် ဆန့်တဲ့ လှေတစ်စီးကို ရင်းဂစ် ၂၅ဝ ဝန်းကျင်ဘဲ ပေးရတယ်လို့ပြောပါတယ်။ နောက်တစ်ခေါက်တော့ ရောက်အောင် ထပ်သွားဦးမယ်။ (လန်ကာဝီ trip ဆိုပြီး ရေးသာ ရေးနေတာ။ ကိုယ့်ကိုယ် ပြန်ဖတ်ကြည့်တော့ ရောက်ခဲ့တဲ့နေရာကနည်းပြီး မရောက်ခဲ့တဲ့ နေရာတွေ အကြောင်း ရေးထားတာ များနေတယ်။ ခေါင်းစဉ်ကို ပြောင်းရမလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ :P)