Once upon a Saturday (၂)

အားလုံး ကစားမက်နေတာနဲ့ ဂိမ်းပြီသွားမှဘဲ နေ့လည်စာ လွတ်သွားတာကို သတိရကြတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဆာလောင်ခြင်း ကနေ ငတ်မွတ်ခြင်း stage ကို ရောက်နေကြပြီ။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က KL က အကောင်းဆုံးဆိုင် ခေါ်သွားမယ်ဆိုတာနဲ့ လိုက်သွားတာ။ Cyberjaya အထိ ရောက်သွားတယ်။ အာရပ်အစားအသောက်တွေ ရောင်းတဲ့ဆိုင်။ ခေါ်သွားတဲ့တစ်ယောက်ကတော့ ဝေးဝေးသွားရကျိုး နပ်စေရမယ်ဆိုပြီးတော့ကို အာမခံထားတာ။ ဆိုင်အပြင်အဆင်ကတော့ ရိုးရိုးလေးပါဘဲ။ အစားအသောက်ကတော့ တကယ်ကောင်းတယ်။ lamb fan တွေဆို အဲဒီဆိုင်မှာ သွားစားသင့်တယ်။ ဆိုင်နာမည်တော့ မေ့နေတယ်။

အဲဒီဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ မြန်မာတစ်ယောက်နဲ့တောင် စကားပြောဖြစ်ခဲ့သေးတယ်။ သူက ဒီရောက်တာ တစ်နှစ်နီးနီးလောက် ရှိပြီတဲ့။ ရောက်ခါစက မြန်မာစကားကလွဲရင် ဘာမှ မတတ်တော့ တော်တော် အခက်အခဲ ဖြစ်တယ်ပေါ့။ ဆိုင်ရှင်တွေကလည်း အာရပ်လူမျိုးတွေဆိုတော့ ဟုတ်နေတယ်။ ဘာတွေ ပြောပြီး နေကြသလဲတော့မသိ။ အခုတော့ မလေးစကား ကောင်းကောင်းတတ်နေပြီ။ သူကမေးလို့ အစ်မရောက်နေတာ လေးနှစ်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ အံ့ဩနေသေးတယ်။ သူက တစ်နှစ်နဲ့တောင် စိတ်ညစ်နေတာတဲ့။ အစ်မက လေးနှစ်ကို ဘယ်လိုနေလဲတဲ့။ ဪ.. ဘယ်နေရာမဆို ကိုယ့်အိမ်လောက်တော့ ဘယ်ကောင်းမလဲနော်။ တော်ရာမှာ နေတတ်သလိုဘဲ နေရတာပေါ့။

အစားအသောက်ငမ်းနေတာနဲ့ ဓါတ်ပုံလေးဘာလေး ရိုက်ခဲ့ဖို့ မေ့သွားတယ်။ side dish ထူးထူးဆန်းဆန်းလေးတွေပါတယ်။ (ကျမအတွက် ထူးဆန်းတာ။) ဘာ “ပဲ” တစ်ခုကို ကြိတ်ပြီး ရလာတဲ့ paste ဆိုလား။ စားလို့ တော်တော်ကောင်းတယ်။ ပြီးတော့ ထမင်းကို ဘာအရွက်တစ်ခုထဲလဲမသိဘူး ထည့်လိပ်ထားတာ။ အဲဒါတော့ သိပ်မကြိုက်ဘူး။ ခရမ်းသီးကို paste လိုမျိုး လုပ်ထားတာတော့ စားလို့တော်တော်ကောင်းတယ်။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း Arab tea ဆိုပြီးသောက်ကြတယ်။ လက်ဖက်ရည် (အဖန်ရည်) ထဲမှာ သကြားနဲ့ ပူစီနံအရွက်ထည့်ပြီး သောက်ကြတာ။ သူတို့တော့ ဘာကို ကြိုက်သလဲမသိ။ ကျမတော့ ပူစီနံရဲ့ အနံ့ကို ခံစားလို့ကို မရဘူး။ Non-alcoholic beer ဆိုပြီးတော့လည်း ရောင်းသေးတယ်။ စပ်စုချင်တာနဲ့ သူများနားကနေ နည်းနည်းတောင်းမြည်းကြည့်တာ ချဉ်စုပ်စုပ်နဲ့ ဘာအရသာကြီးမှန်းကို မသိဘူး။

အဲ.. ပြီးတော့ ရှိရှာ လို့ခေါ်တဲ့ဟာကြီးတွေလည်း ရှိသေးတယ်။ ဆေးလိပ်သောက်တဲ့ ပိုက်ကြီးတွေ။ အထဲမှာက ရေကို အပူပေးထားတယ်။ အပေါ်မှာ အမွေးနံသာအခဲကို တင်ပြီး အပူပေးတာဘဲ။ ဘာကို ရှူလိုက်ပြီး ဘာအရသာတွေ ရကြသလဲတော့ မသိပါဘူး။ မြင်ရတာနဲ့တောင် လန့်တယ်။ သူတို့ကတော့ အဲဒါကို ရှူရင် စိတ်ငြိမ်တယ်လို့ ဆင်ခြေပေးကြတယ်။ ကြာလာရင် ရီဝေဝေတော့ ဖြစ်လာနိုင်လောက်တာဘဲ။ ကြာရင် ဆေးလိပ်စွဲသလို စွဲသွားသလား မစွဲဘူးလားတော့ ကျမလည်း အသေအချာ မသိဘူး။ တစ်ခုကို ရင်းဂစ် ၁ဝ ဘဲဆိုတော့ ဈေးသိ်ပ်မများဘူး။ စတော်ဘယ်ရီ၊ စပျစ် စတဲ့စတဲ့ ကြိုက်တဲ့ flavor ရတယ်လို့ ပြောတာဘဲ။ အဲဒီ ရှိရှာ အကြောင်း စပ်စုထားတာတွေ ရှိသေးတယ်။ နောက်ပို့စ်တစ်ခု ဖြစ်အောင် ရေးဦးမယ်။ တကယ်ကို ထူးဆန်းထွေလာ သောင်းခြောက်ထောင် တွေ့ခဲ့ရတဲ့ တစ်နေ့ပါဘဲ။

Once upon a Saturday ပြီးတော့ once upon a Sunday မှာ ဘာဖြစ်သွားသလဲဆိုတော့ စနေနေ့မှာ သောင်းကျန်းထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေကို လက်ပြုတ်မတတ် လျှော်လိုက်ရတာပေါ့။