Cameron Highland ကို ဒုတိယအကြိမ်မြောက်ရောက်ပြီး တော်တော် ကျွမ်းကျင်သွားတဲ့အတွက် travel guide ရေးပါမယ်။ :D CH က ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက် ပေ ၄၉၀၀ ကျော်မှာရှိတဲ့ တောင်ပေါ်မြို့ တစ်မြို့ပါ။ စိုက်ခင်းတွေ အများကြီးရှိပြီး ရာသီဥတု သာယာတာတဲ့ မလေးရှားနိုင်ငံရဲ့ tourist attraction တွေထဲက တစ်ခုပေါ့။
ဘတ်စ်ကားလက်မှတ်ကို http://www.busonlineticket.com/ ကနေ ဝယ်လို့ရပါတယ်။ အဲဒီဝက်ဘ်ဆိုဒ်မှာ Coach လက်မှတ်တွေဘဲရောင်းတာ။ လက်မှတ်က အသွားအပြန် ရင်းဂစ် ၇၀။ ရိုးရိုး ကားလက်မှတ်တွေက၂၈ ရင်းဂစ်။ Hotel ကိုတော့ ထုံးစံအတိုင်း www.booking.com ကနေ book လုပ်ထားတယ်။ ပိုက်ဆံကြိုပေးစရာ မလိုဘူး။ Hotel booking လုပ်တဲ့အခါ နေရာကို သေချာဖတ်ပါ။ Cameron Highlands တစ်ခုလုံးက Berinchang, Tanah Rata, Ringlet ဆိုပြီး မြို့ငယ်လေး သုံးမြို့နဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတာ။ Tourist attractions တွေအကုန်လုံးက Berinchang မှာရှိပါတယ်။ အဲဒီတော့ ကိုယ်ပိုင်ကားမပါတဲ့အခါ အချိန် save ဖြစ်ချင်ရင် Berinchang မှာရှိတဲ့ ဟော်တယ်ကို ရွေးပါ။ Tanah Rata က ဟော်တယ်တွေကတော့ စျေးနည်းနည်း ပိုသက်သာတယ်။ Ringlet ကတော့ တော်တော်ဝေးသွားပြီ။ ဒါပေမယ့် Cameron Highlands မှာက တက္ကစီရှာရ နည်းနည်းခက်တော့ Budget traveller အတွက် Berinchang မြို့လယ်ခေါင်က ဟော်တယ်တွေက အဆင်အပြေဆုံးပါဘဲ။ ကျမတော့ ကိုယ်သွားချင်တဲ့ နေရာတော်တော်များများနဲ့ နီးပြီး စျေးသက်သာတဲ့ Hong Kong Hotel ကို ရွေးပါတယ်။ လေးယောက်ခန်း တစ်ညကို ရင်းဂစ် ၂၂၀ ပေးရပါတယ်။ tax နဲ့ service charge ထပ်မပေးရပါဘူး။ weekdays သွားရင်တော့ ဟိုတယ်က ရောက်မှငှားလည်း အဆင်ပြေတယ်။ အစိုးရ ရုံးပိတ်ရက်တွေဆိုရင်တော့ တစ်ပါတ်လောက် ကြိုပြီး booking လုပ်ရင်တောင် မကျန်တော့တာများတယ်။ လူများရင်တော့ apartment တွေငှားတာ ပိုတန်တယ်။
KL ကနေ CH ကို လေးနာရီလောက်ဘဲကြာတယ်။ လမ်းမှာ ၁၅မိနစ်လောက်ဘဲ ရပ်ပေးတဲ့အတွက် ကားမထွက်ခင် မနက်စာ/နေ့လည်စာကို အဝစားထားတာ ကောင်းပါတယ်။ KL ကနေထွက်ပြီး လမ်းတစ်ဝက်ထိက အေးဆေးဘဲ၊ ဟိုင်းဝေးလမ်းက ဖြောင့်နေရော။ တောင်ပေါ်စတက်တဲ့အချိန်ကနေ နောက်ထပ် တစ်နာရီနဲ့မိနစ်၂၀ ကတော့ ရေလည်ခံစားရတယ်။ ဘတ်စ်ကားသမားတွေက အကွေ့အကောက် ဒီလောက်များတဲ့ တောင်တက်လမ်းကို အရှိန်မလျှော့ဘဲ မောင်းတော့ ဇီးဖြူသီး ဇကောထဲထည့်လှိမ့်သလို လူကို မူးနောက်သွားတာဘဲ။ အိတ်တွေ ဖိနပ်တွေ ချထားရင် အကုန် လှိမ့်ကုန်တယ်။ ကားရပ်မှ မနည်းပြန်လိုက်ရှာကောက်ရတယ်။ :D ရန်ကုန်−တောင်ကြီးလမ်းတောင် အဲလောက် မမူးဘူး။ လျှောက်လည်မယ် အားခဲထားတာတောင် ရောက်ရောက်ချင်း မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး၊ အကုန်မူးသွားကြတာ။ တော်သေးတယ် ဟိုတယ်က စောစော check-in ပေးလုပ်တော့ ခဏနားပြီးမှ နေ့လည်စာ ထွက်စားရတယ်။
သွားဖြစ်ခဲ့တဲ့နေရာတွေ
၁။ BOH Tea Centre (Sungai Palas)
လက်ဖက်ခင်းနားမှာထိုင်ပြီး အေးဆေး လက်ဖက်ရည်သောက်ရတဲ့ အရသာ ဘာနဲ့မှကို မတူဘူး။ လက်ဖက်ရည် အရသာကတော့ ဘာမှ မထူးခြားပေမယ့် ရာသီဥတုရယ် ရှုခင်းရယ်က စိတ်ချမ်းသာစရာကောင်းတယ်။
၂။ Butterfly Garden
၃။ Rose Centre
၄။ Pasar Malam (ညစျေး)
အပေါ်က သုံးနေရာနဲ့တင် သုံးနာရီကျော်လောက် အချိန်ကုန်သွားတယ်။ ည၇နာရီထိုးခါနီးနေပြီဆိုတော့ ညစျေးမှာဘဲ ချပေးဖို့ တက္ကစီ သမားကို ပြောရတယ်။ Cameron highland မှာ လမ်းမကြီး တစ်လမ်းဘဲအဓိက ရှိတာဆိုတော့ အြပန်မှာ လမ်းတစ်အားကြပ်တယ်။ စနေနေ့ ညနေတိုင်း အဲလိုဘဲ လမ်းကြပ်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ၁၀မိနစ်လောက်မောင်းရင် ရောက်ရမယ့်နေရာကို မိနစ်လေးဆယ်လောက် ကြာသွားတယ်။ ညစျေးမှာတော့ အစားအသောက် တော်တော်စုံတယ်။ လက်ဆောင်ဝယ်ချင်ရင်လည်း souvenir ပစ္စည်းလေးတွေ အစုံဘဲ။ စတော်ဘယ်ရီလည်း ညစျေးက ဝယ်ထားရင် တန်တယ်။ စိုက်ခင်းတွေမှာ သွားဝယ်ရင်က စျေးများတယ်။ ကောက်ရိုးမှို၊ enoki မှို၊ ဘရိုကိုလီ တွေကို ဂျုံနဲ့ စွပ်ကြော်ထားတာ တော်တော်စားကောင်းတယ်။ ကြာဇံဟင်းခါးထဲထည့်တဲ့ ပန်းခြောက် ရဲ့ ပန်းအစိုကိုလည်း ကြော်ရောင်းကြတယ်။ အကြော်ရယ်၊ စတော်ဘယ်ရီတွေရယ်၊ အခြားအသီးအနှံတွေ ဝယ်ပြီး ညဘက်ကြ ဟိုတယ်မှာ လုစားကြတာ ပျော်စရာကောင်းတယ်။
၅။ Steamboat dinner @ Hotel Titiwangsa
မလေးလူမျိုးတွေ ရေးတဲ့ ဘလော့ဂ်တွေထဲမှာ ကောင်းတယ်လို့ ရေးကြလို့ သွားစားတာ။ တစ်ယောက်၂၀ပေးရပြီး service ရော အစားအသောက်ရော ကျေနပ်စရာ မကောင်းဘူး။ ဗိုက်တော့ပြည့်သွားတယ်။
၆။ Cactus Valley
ဟိုတယ်ကနေ ၁၀မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်ရင် ရောက်တယ်။ ဝင်ကြေးက တစ်ယောက်ကို ရင်းဂစ်ငါးကျပ်။ Cactus အပင် အကြီးအသေး မျိုးစုံဘဲ။ ကြည့်ရတာ အသည်းယားလာတယ်။ အထွက်နားမှာ cactus ပင်လေးတွေ ဝယ်လို့လည်းရတယ်။ အပင်ဝယ်တာတော့ Cactus Point မှာသွားဝယ်ရင် ပိုဝယ်လို့ကောင်းတယ်။ အဲတစ်ခုက ရောင်းဖို့ သက်သက် ဖွင့်ထားတာဆိုတော့။
၇။ Big red Strawberry farm
Cactus Valley ဘေးမှာတင်ရှိပါတယ်။ အခြား strawberry farm တွေလည်း အများကြီး ရှိပေမယ့် ဒီတစ်ခုက ဟိုတယ်နဲ့နီးပြီး cactus valley နဲ့လည်းနီးတော့ တစ်ခါတည်း ၂နေရာ ရောက်တဲ့အတွက် အဆင်ပြေတယ်။ အစားအသောက် အရမ်းကောင်းတယ်။ strawberry စိုက်ခင်းရယ် အြခား ဆလတ်ရွက် စိုက်ခင်းတွေရယ်ရှိတယ်။ အပြန်လက်ဆောင်အတွက် စတော်ဘယ်ရီကို စိုက်ခင်းထဲကဝယ်ရင် စျေးများတယ်။ Farm ကနေ အပြင်ထွက်လာရင် အောက်ဘက်နားမှာ ရွာတွေက တိုက်ရိုက်လာရောင်းတဲ့သူတွေ ရှိတယ်။ အဲမှာ စျေးဆစ်ရင် ဆစ်နိုင်သလောက် စျေးသက်သာတယ်။
၈။ Cameron Bharat Tea Plantation
လက်ဖက်ခင်းထဲမှာတင် အချိန်တော်တော်ကြာသွားတော့ အြခားနေရာဆက်မသွားတော့ဘဲ ကားဂိတ်ကို ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပထမရက်နဲ့ ဒုတိယရက်မှာ ငှားတဲ့ တက္ကစီသမား၂ယောက် နာမည်က မူတူးနဲ့ တစ်ယောက်က ဆာမိတဲ့။ သူတို့နှစ်ယောက်က သူငယ်ချင်းတွေ။ သူတို့ အဖေတွေက ကိုလိုနီခေတ်မှာ လက်ဖက်ပင်စိုက်စားဖို့ အိန္ဒိယကနေ မလေးရှားရောက်လာကြပြီး Cameron Highland မှာဘဲ အခြေချ နေကြတယ်လို့ပြောတယ်။ သူတို့က တက္ကစီမောင်းပြီး စုထားတဲ့ ပိုက်ဆံနဲ့ နှစ်တိုင်း နိုင်ငံခြား ခရီးသွားကြတယ်တဲ့။ ဒီနှစ် မေလမှာ မြန်မာပြည်သွားဖို့ tour package ဝယ်ထားပြီးတာဆိုတော့ မြန်မာတွေ့တော့ ဝမ်းသာအားရ စကားပြောကြတယ်။ ဒါပေမယ့် မြန်မာပြည်ကသတင်းတွေဖတ်ပြီး သူတို့လန့်နေကြတယ်။ ရန်ကုန်ဘက်မှာတော့ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး၊ စိတ်မပူနဲ့လို့တော့ ပြောလိုက်တာဘဲ။ သူတို့က ပိုက်ဆံအကုန် ချေထားပြီးပြီမို့သာ သွားရတာ၊ မဟုတ်ရင် cancel လုပ်ဖြစ်ဖို့များတယ်ပြောတော့ သူတို့လို လာဖို့ စီစဉ်ထားပြီး မြန်မာပြည်တွင်း မငြိမ်သက်မှုတွေကြောင့် ခရီးစဉ်ဖျက်လိုက်ကြတဲ့ တိုးရစ်တွေ ဘယ်လောက်များမလဲ မသိဘူး။
နှစ်ရက် တစ်ညဘဲသွားတာဆိုတော့ မရောက်ဖြစ်လိုက်တဲ့နေရာတွေ
၁။ Cactus point − cactus ပင်လေးတွေ ဝယ်ချင်ရင် ဝယ်လို့ကောင်းတယ်။
၂။ Vegetable Market - ဟင်းသီးဟင်းရွက် အစုံ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ရတယ်။
၃။ Lavender Centre - ဒီတစ်ခုက အသစ်ဖွင့်ထားတာ သိပ်မကြာသေးဘူး။
၄။ The Smoke house − ဓါတ်ပုံရိုက်လို့ကောင်းတယ်လို့ပြောကြတယ်။
၅။ Time Tunnel Museum
