“Good programmers never do well in class.”
မနေ့က ဆရာတစ်ယောက် ပြောလိုက်တဲ့ စကား တစ်ခွန်းပေါ့။ ဒီလို စကားမျိုး ကြားပေါင်းလည်း များပြီ။ ကြားတိုင်းလည်း စိတ်ဆိုးရပေါင်း မနည်းတော့ဘူး။ တစ်ချို့ တစ်ဝက် ကိုတော့ လက်ခံပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စဉ်းစားလေ၊ အဲဒီ စကားရဲ့ အဓ္ဓိပါယ်က
“Those who did well in class can’t be considered as good programmers.” လို့ သက်ရောက်နေသလိုလိုဘဲ။ ပုံစံက ကျောင်းစာကို ပစ်ပြီး ကိုယ်စိတ်ဝင်စားတာကို သွားလုပ်ရမယ့်ပုံ ဖြစ်နေပြီ။
နောက် ဆရာ တစ်ယောက် ရှိသေးတယ်။ သူအမြဲ ပြောတဲ့ စကားက CGPA 3.7 (in 4.0 scale) ကျော်တဲ့ ကျောင်းသားတွေဟာ employee ကောင်း တစ်ယောက် ဖြစ်မလာနိုင်ဘူးတဲ့ (IT field မှာ)။ အရင်က သူ ကုမ္ပဏီတွေမှာ interviewer လုပ်တုန်းက CGPA 3.7 ထက်ကျော်တဲ့ သူတွေကို မခေါ်ဘူးတဲ့။ CGPA 3.0 နဲ့ 3.6 အတွင်းရတဲ့ သူတွေဟာ best candidate တွေဆိုဘဲ။ စိတ်လေတယ်။
အဲဒီလိုတွေ ပုံသေလာပြောနေလို့ နဂိုကမှ စာလုပ်ရမှာ ပျင်းရတဲ့ အထဲ ကြိုးစားချင်စိတ်ပါ ပျောက်သွားတယ်။ ဒုတိယ အမြင် နဲ့ စဉ်းစားကြည့်သေးတယ်။ ဒါဆိုရင် CGPA က ဘာကို indicate လုပ်တာလဲ??? ကြိုးစားမှုကိုလား တတ်မြောက်ခြင်းကိုလား။ ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်။ တစ်ချို့ ဘာသာရပ်တွေမှာ အမှတ်များများ ရသွားပေမယ့် တကယ် တတ်ချင်မှ တတ်သွားတယ်။ တစ်ချို့ ဘာသာရပ်တွေကြတော့လည်း အမှတ် နည်းနည်းဘဲ ရလိုက်ပေမယ့် ကိုယ့်အတွက် အရမ်း အကျိုးရှိသွား တာတွေလည်း ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နာရီ ၄ဝ လောက် အတန်းတက်ပြီး ၃နာရီ စာမေးပွဲ ထိုင်ဖြေလို့ ရလာတဲ့ အမှတ်တွေက အဲဒီလောက်ဘဲ အသုံးမဝင်ဘူးလား။ Bill Gates က university drop out ဆိုပေမယ့် Linus Torvalds နဲ့ Steve Jobs တို့ဟာ PhD holder တွေဆိုတာ ဆရာတွေ မေ့များနေသလား မသိပါဘူး။
