Rakhine-style Seafood Curry

ရခိုင်စတိုင် ပင်လယ်စာ ချဉ်စပ်ဟင်း

ကျောင်းတက်တုန်းက ရခိုင်က အမကြီးတွေနဲ့နေတော့ သူတို့အမြဲချက်ကျွေးလေ့ရှိတဲ့ဟင်းပါ။ ချက်ရတာ မြန်ပြီး ချဉ်ချဉ်စပ်စပ်နဲ့ တော်တော်စားကောင်းပါတယ်။ 

 

လိုအပ်သော ပစ္စည်းများ
ပုဇွန်၊ ပြည်ကြီးငါး
ကြက်သွန်နီ အသေးတစ်လုံး
ငရုတ်သီးစိမ်း ၄တောင့်
သံပုရာသီး တစ်ခြမ်း
နံနံပင် အနည်းငယ်

ဟင်းချက်ရန် ပြင်ဆင်ခြင်း

၁။ ကြက်သွန်နီ အသေးတစ်လုံးကို ပါးပါးလှီးထားပါ။ (အလုံးကြီးလျှင် တစ်ဝက်ဆို လောက်ပါပြီ။)

၂။ ငရုတ်သီးစိမ်းကို ၅မိနစ်ခန့် ပြုတ်၍ ညက်အောင် ထောင်းပါ။ 

၃။ ပုဇွန်နှင့် ပြည်ကြီးငါးတို့အား သေချာ သန့်စင်ထားပါ။

ဟင်းချက်နည်း အဆင့်ဆင့်

၁။ ဆီအနည်းငယ် ကို အိုးအတွင်းအပူပေး၍  ကြက်သွန်နီကို ဆနွင်းအနည်းငယ်တို့ကို ဆီသတ်ပါ။ (ကြက်သွန်ဆီသတ်ဖို့ လောက်ငှရန်လောက်သာ ဆီလိုပါတယ်။ များသွားရင် မကောင်းပါဘူး။)

၂။ ကြက်သွန်နီ အနည်းငယ်နွမ်းလာလျှင် ညက်အောင် ထောင်းထားသော ငရုတ်သီးစိမ်းကို ခဏဆီသတ်ပြီး ပုစွန်နှင့် ပြည်ကြီးငါးတို့ကို ထည့်ပါ။ (သတိ - ငရုတ်သီး နည်းနည်းညှော်မည်။ :D)

၃။ ဆား၊ အချိုမှုန့်တို့ကို လိုသလိုထည့်ပါ။

၄။ ၂မိနစ်ခန့် နှံ့အောင် မွှေပြီးလျှင် ရေတစ်ဖန်ခွက်ခန့် လောင်းထည့်လိုက်ပါ။

၅။ သံပုရာရည် ညှစ်ထည့်ပါ။

၆။ ပွက်လာလျှင် နံနံပင်အပေါ်မှ အုပ်၍ ခဏအကြာမှာတော့ ချလို့ရပါပြီ။

ပင်လယ်စာဟင်း ရခိုင်ချက် (ပန်းကန်ထဲ ထည့်ရမှာ ပျင်းလို့ အိုးထဲဘဲ ဓါတ်ပုံရိုက်လိုက်တယ်။)

မှတ်ချက်

၁။ ရခိုင်ဟင်း အားလုံးမှာ ငရုတ်သီးစိမ်းကို ဖုတ်(သို့)ပြုတ်ပြီးမှ ထည့်ရသည်။ အစိမ်းထောင်းထည့်လျှင် စားမကောင်းပါ။

၂။ ငရုတ်သီးကို အစေ့ပါ မကျန်တဲ့အထိ ညက်အောင် ထောင်းရပါတယ်။

၄။ တစ်ခါတစ်လေကြတော့ အနှစ်များအောင် ဆိုပြီး ခရမ်းချဉ်သီး တောက်တောက်စဉ်းထားတာ တစ်လုံးလောက်လဲ ထည့်ချက်လေ့ ရှိတယ်။

၃။ တစ်ခြား ငါး (သို့) ငါးဖယ် တို့နဲ့လည်း ချက်လို့ရပါတယ်။ ငါးအစိမ်းနဲ့လည်း စားလို့ဖြစ်ပေမယ့် ငါးကို ကြော်ပြီး ချက်ရင် ပိုစားကောင်းပါတယ်။ ဒီနည်းအတိုင်းချက်ရင် စားလို့အကောင်းဆုံးကတော့ ငါးမုတ်ဖြူနဲ့ပါ။ ငါးမုတ်ဖြူကို အရင် ကြော်ထားပြီး ပုဇွန်နေရာမှာ ထည့်လိုက်ရုံပါဘဲ။ 

ချက်ရတာ လွယ်မှလွယ်(ငရုတ်သီးထောင်းရတာက လွဲလို့)။ ဒီဟင်းချက်တိုင်း ရေထည့်တာ များသွားမလားလို့ ထင်မိပေမယ့် အမြဲ အနှစ်က မလောက်လို့ ရေပြန်ပြန်ထိုးရတာ များတယ်။ ဟိုးအရင်က အစပ်သိပ်မစားနိုင်ပေမယ့် ရခိုင်ဟင်းတွေနဲ့တွေ့တော့ တော်တော်စားနိုင်သွားတယ်။ ရခိုင်စကားလည်း တော်တော်နားရည်ဝသွားတယ်။

ရခိုင်ဟင်းစစ်စစ် ယင်းပိုင် ဟုတ်မဟုတ် မဟိပါရေ။ ရခိုင်ကလူတိချက်တော့လည်း ရခိုင်ဟင်း ဖြိုက်ရေပေါ့။ (မှန်လားတော့မသိ၊ မှတ်မိသလောက် ပြောကြည့်တာ။ နားလည်လား? :-D )

Chinese-style steamed fish

အင်တာနက်ထဲမှာ “Chinese-style steamed fish” recipe ဆိုပြီး ရှာလိုက်တော့ တော်တော်များများ တွေ့လာတယ်။ အဲတာတွေထဲက ကောင်းမယ်ထင်တဲ့ အချက်လေးတွေ ရွေးပြီး စိတ်ကြိုက်လုပ်လိုက်တာ တော်တော်တော့ စားကောင်းသွားတယ်။ (ပဲငံပြာရည် နည်းနည်းများသွားတာကလွဲရင်)။ ငါးက ပေါင်းအိုးထဲ မဆန့်လို့ ခေါင်းဖြတ်လိုက်ရတယ်။

ပါဝင်သော ပစ္စည်းများ

ငါးတစ်ကောင် (ပုံထဲက Ikan Siakap။ မြန်မာလို ကကတစ် ငါးလို့ခေါ်တာထင်တယ်။)
ကြက်သွန်ဖြူ ၅မွှာခန့်
ဂျင်း တစ်တက်
ငရုတ်သီးစိမ်း ၃တောင့်
နံနံပင် တစ်စည်းခန့်
စပါးလင် ၂တက်
ပဲငံပြာရည် အကြည်
ဆီ ၂ဇွန်း (လက်ဖက်ရည်ဇွန်း)
နှမ်းဆီ အနည်းငယ်
ကောက်ညှင်းမှုန့် ၂ဇွန်း
ဆား

ပြင်ဆင်ခြင်း

ဂျင်း၊ ကြက်သွန်ဖြူ၊ နံနံပင် တစ်ဝက်၊ ငရုတ်သီးစိမ်းတို့ကို ပါးပါးလှီးထားပါ။
ကျန်နံနံပင် တစ်ဝက်ကို ငါးအပေါ်မှ အုပ်ရန် ဖယ်ထားပါ။
စပါးလင် ၂တက်ကို ဓါးပြားရိုက်ထားပါ။

ငါးပေါင်းရန်
ငါးကို ဓားဖြင့်မွမ်းပြီး ဆားနယ်၍ နာရီဝက်ခန်၌ထားပါ။ ပန်းကန်ပြား တစ်ချပ်ပေါ်မှာ ခုနက ပါးပါးလှီးထားတဲ့ အဆာ(ဂျင်း၊ ကြက်သွန်ဖြူ၊ နံနံပင်) အနည်းငယ်ကိုခင်း၊ တစ်ချို့ တစ်ဝက် နဲ့ စပါးလင် ကို ငါးဝမ်းဗိုက်အတွင်းသွတ်ပြီး ၁၀မိနစ်ခန့် ပေါင်းပါတယ်။ ငါးပေါင်းတာ ကျက်သွားပြီဆိုရင် ငါးပေါင်းကနေ ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို သွန်လိုက်ပြီး ငါးကို ပန်းကန်တစ်ချပ်မှာ ထည့်ထားပါ။

အနှစ်ပြုလုပ်ခြင်း
ဆီလက်ဖက်ရည်ဇွန်း ၂ဇွန်းခန့်ကို ပူလာအောင် တည်ပြီး ဂျင်းနှင့် ကြက်သွန်ဖြူ အနည်းငယ်ကို စက္ကန့် ၂၀ ခန့် အပူပေးပြီး ငါးအပေါ်ကို လောင်းချလိုက်ပါ။

ထို့နောက် ရေအေးဖြင့်ဖျော်ထားသော ကော်မှုန့် ၂ဇွန်းခန်၌ကို ပွက်အောင် တည်ပါ။ ပွက်လာလျှင် ပဲငံပြာရည်အကြည်၊ နှမ်းဆီ အနည်းငယ်၊ ကျန်နေသော အဆာ (ဂျင်း၊ကြက်သွန်ဖြူ၊ငရုတ်သီး)နှင့် စပါးလင်တို့ကို ထည့်၍ ပွက်လာလျှင် ငါးအပေါ်သို့ လောင်းချလိုက်ပါ။

(သဉ္ဇာ့အမေကတော့ စားရတာ ပေါ့လို့ဆိုပြီး သံပုရာသီး ညှစ်ပါတယ်။ Original Recipe ထဲမှာတော့ သံပုရာသီး ညှစ်တဲ့ အဆင့် မပါဘူး။)

လုပ်ရတာ မခက်တော့ အရသာရှိတဲ့ ငါးပေါင်းတစ်ခွက် ထွက်လာမှာပါ။

သူတို့ပြောတဲ့ လျို့ဝှက်ချက်

၁။ ငါးပေါင်းလို့ထွက်လာတဲ့အရည်ကို ပြန်မသုံးပါနဲ့။ လူတော်တော်များများက ငါးပေါင်းရည်မှာ အရသာနဲ့အာဟာရဓါတ်တွေ ပါတယ်လို့ ယူဆကြပေမယ့် အမှန်မှာ ငါးပေါင်းရည်ဟာ အနံ့အနည်းငယ် ညှီတဲ့အတွက် ငါးပေါင်းရဲ့ အရသာကို ပျက်စေပါတယ်။
၂။ ပဲငံပြာရည်အကြည်ရဲ့ အရသာကို အနှစ်အတွက် အဓိက သုံးပါတယ်။
၃။ လူအစုက ဆီထည့်လေ့မရှိပေမယ့် ဆီသတ်ပြီး လောင်းချလိုက်တဲ့ ဆီပူပူဟာ ငါးပေါင်းရဲ့ အနံ့အရသာကို ပိုပြီး ပြည့်စုံစေတာကို တွေ့ရပါလိမ့်မယ်။

ref: Steamed Fish Recipe

ပဲငံပြာရည်ကတော့ မြန်မာပြည်မှာ အမြဲသုံးနေတာဘဲ အရသာရှိသလိုဘဲ။ ဒီက ပဲငံပြာရည်တွေက အချိုများလွန်းတယ်။ ဒီ Lee Kum Kee တံဆိပ်တော့ မဆိုးဘူး။ အရင်နှစ်အထိ မြန်မာပြည်ပြန်တိုင်း ပဲငံပြာရည် သယ်ရတာ အလုပ်တစ်ခု :D


(အရင်ပို့စ်ကို NHM Writer နဲ့ ရေးပေမယ့် ခုပို့စ်တော့ လက်ကွက်ကျင့်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး Keyman နဲ့ ရိုက်ကြည့်တယ်။ ရရစ် အရင်ရေးပြီးမှ အက္ခရာ ရေးတာ အကျင့်ပါနေတော့ စာရေးရတာ နည်းနည်းထောက်တယ်။ ပြီးတော့ ယပလက်ရယ် ဂငယ် ရယ် ဝလုံးရယ် ခဏခဏ ပြန်ရှာရတာကလွဲရင် ကျန်တာ အားလုံး အဆင်ပြေတယ်။ တစ်ပုဒ်လောက် ရေးပြီးတာနဲ့ ကီးဘုတ်ကို တော်တော်ကြိုက်သွားတယ်။)

My blog and myanmar unicode issue

SOLVED! The issue caused by having Unicode 5.1 version of Myanmar3. The display is fine after replacing with new version of Myanmar3. Thanks everyone.

=================================

ဘလော့ဂ်ကို ယူနီကုဒ် ပြောင်းအပြီးမှာ သတိထားမိတာက အသတ်နဲ့ အောက်ကမြစ်တွဲထားတဲ့စာလုံးတွေ တလွဲဖြစ်နေတယ်။ သဉ္ဇာက ဘလော့ပို့စ် အဟောင်းတွေကို Myanmar NLP က Converter နဲ့ ပြောင်းထားတာ။ နောက်ဆုံးပို့စ်တစ်ခုတော့ MS Word မှာ ရိုက်ပြီးတင်တာ။ keyboard အတွက် NHM Writer ကို သုံးတယ်။ ရိုက်တုန်းကတော့ မှန်တယ်။ publish လုပ်ပြီးမှ အသတ်နဲ့ အောက်ကမြစ်တွေက တလွဲ ဖြစ်သွားတာ။ ရေလည်စားတယ်။

ကိုရဲလင်းကျော် ဘလော့ဂ်

စေတန်ဂေါ့ဒ် ဘလော့

ကိုဒီဘီ ဘလော့

သဉ္ဇာ့ဘလော့

ကိုဇက်တီ ဘလော့ဂ်ကြတော့ ဟုတ်လို့။ သူ ဘာ magic တွေ သုံးထားသလဲ လိုက်ရှာရတယ်။ Right Click -> View Page Source ပေါ့။ CSS ကိုလည်း ကိုဇက်တီ ပြောတဲ့အတိုင်း ပြင်တာဘဲ။ ဘာလို့ အဲဒီ အသတ်နဲ့ အောက်ကမြစ်က တလွဲဖြစ်နေသလဲ စဉ်းစားလို့ကို မရဘူး။ Source ထဲက ကုဒ်တွေကို လိုက်ရှာတော့ ဒီလိုတွေ့တယ်။

e.g., ဒါပေမယ့် ဆိုတဲ့ စာလုံးကို HTML Encoding နဲ့

ကိုဇက်တီ ဘလော့ဂ်မှာ
ဒါပေမယ့်


သဉ္ဇာ့ ဘလော့ဂ် မှာကြတော့ ဒီလို
ဒါပေမယ့်

NHM Writer ရဲ့ keymap ကို update လုပ်ရမှာလား။ browser setting ကြောင့်လား။ CSS ကြောင့်လား။ မသိတော့ဘူး

Ref:
Myanmar Unicode Character and HTML Entities

Converting blog to Myanmar Unicode

ခုတလော ဖိုရမ်တွေမှာရော ဖေ့စ်ဘွခ်ပေါ်မှာပါ လူတော်တော်များများ ယူနီကုဒ်သံ တညံညံ ဖြစ်နေတယ်။ ၂၀၀၈ နှစ်ကုန်ပိုင်းလောက်တုန်းက မြန်မာ၃ ပြောင်းဖို့ လုပ်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကီးဘုတ်က တော်တော်ပြဿနာ တက်တာနဲ့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဘဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အဲတုန်းက ယူနီကုဒ် ၅.၁ ထင်တယ်။ အခုတော့ ယူနီကုဒ် ၅.၂ စံ မှာ မြန်မာစာက stable ဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ ကိုယ်လည်း ပြောင်းသုံးသင့်တဲ့ အချိန် ရောက်ပြီလို့ ယူဆတယ်။ ပြဿနာကတော့ နည်းနည်းတက်တယ်။ မြန်မာ ဘလော့ဂ် စရေးတုန်းကလို ခံစားချက်မျိုးပေါ့။

ပထမဆုံး font နဲ့ keyboard သွင်းဖို့လုပ်တယ်။
1. Myanmar 3: Installing Unicode Font
2. Myanmar Unicode Font Package (credits to Ko ZT)
3. Keyboard: NHM keyboard for Unicode

ဒီမှာ ဘာပြဿနာ တက်လဲဆိုတော့ အရင်နှစ်က မြန်မာ၃ သွင်းထားသေးတယ်။ အဲတုန်းက ယူနီကုဒ် ၅.၁။ အခု ယူနီကုဒ် ၅.၂ နဲ့ ထွက်လာတော့ အရင်ဖောင့်ကို delete လုပ်မရ.. replace လုပ်မရနဲ့ ရွာလည်ပါရော။ နည်းမျိုးစုံစမ်းပြီး နောက်ဆုံးမှ ပြေလည်သွားတယ်။ font ကို drag & drop နဲ့ တစ်ခြားနေရာ အရင်ရွှေ့ (Windows ကို C:\ drive ထဲမှာ သွင်းထားတာဆိုရင် C:\ drive ရဲ့ တစ်နေရာရာကို ရွှေ့ရမယ်။ ဖျက်လို့ရမယ့် နည်းလမ်းတော့ ရှာမတွေ့သေးဘူး။) ပြီးမှ ဖောင့်အသစ်ပြန်သွင်းရတယ်။

ဖောင့်သွင်းပြီးပြီ။ NHM Writer သွင်းထားတော့ Alt + 1 နှိပ်ပြီး ယူနီကုဒ်ပြောင်းတယ်။ notepad မှာ စာရိုက်တယ်။ အိုကေ။

နောက် browser တွေက ဇော်ဂျီ ဖောင့် ပြောင်းထားတာဆိုတော့ ယူနီကုဒ်ကို ကောင်းကောင်း မမြင်ရဘူး ဖြစ်ပြန်ရော။ အဲဒီအတွက်တော့ ဦးနှောက်ခြောက်စရာ သိပ်မလိုလိုက်ဘူး။ Javascript plugin တွေ ရေးထားပြီးသား ရှိတယ်။

Firefox အတွက် Plugin (credits to ကိုစိုးမင်း)
Unicode 5.1 to Zawgyi 2009 Converter as Bookmark

Google Chrome အတွက် Extension (credits to saturngod)
Parallel Universe

မြန်မာဘလော့ဂ်တွေ ကောင်းကောင်းဖတ်လို့ရသွားပြီ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်ဘလော့ဂ် တစ်ခုလုံးကို ယူနီကုဒ်ပြောင်းဖို့လုပ်ရတယ်။ အဲဒီအတွက် Unicode Converter ကို Myanmar NLP

ကနေ ဒေါင်းလုတ်လုပ် ဘလော့ပို့စ်တွေကို xml ထုတ်၊ convert လုပ်၊ upload ပြန်လုပ်လိုက်တယ်။ ဘလော့သက်တမ်း သုံးနှစ်လောက်မှာ စုစုပေါင်း ၁၅၇ ပုဒ် တိတိကြီးများတောင် ရေးထားတာဆိုတော့ ခဏဘဲကြာတယ်။ ပြီးတော့ ဘလော့တန်းပလိတ်မှာ CSS တွေကို လိုက်ပြောင်းတယ်။ ပြီးသလောက်တော့ ရှိသွားပြီ။ ကိုယ့်ကိုယ် ကြည့်တော့ ဟုတ်သလိုလို။ ဒါပေမယ့် ဘလော့ဂ် တစ်ခုလုံးမှာ အသတ်နဲ့ အောက်ကမြစ် တွဲထားတဲ့စာလုံးတွေ တစ်ခုမှ မအိုကေဘူး ဖြစ်နေတယ်။ တစ်ပုဒ်ချင်းစီ လိုက်ပြင်ရင်လည်း ပြင်တုန်းက အကောင်း publish လုပ်လိုက်ရင် ဒုံရင်း ဒုံရင်း ဖြစ်သွားရော။ ကိုဇက်တီ ကတော့ အားပေးပါတယ်။

တစ်ချို့ ကွန်ဗာတာက ယူနီကုတ် ၅.၁ ထွက်တုန်းက ရေးထားတာပါ။ ၅.၁ ကနေ ၅.၂ ပြောင်းတဲ့ အချိန်မှာ ကျန်တာတွေ အားလုံး တူပေမယ့် အောက်ကမြင့်ကို သိမ်းတဲ့ပုံစံ ပြောင်းသွားတယ်။ သဉ္ဇာ့ ဆီမှာ အခု ရှိတဲ့ဖောင့်က ၅.၂ ဖောင့် ဖြစ်လိမ့်မယ်။ အဲဒါကြောင့် အခုလို မြင်နေရတာ။ ဒါလေးတော့ လောလောဆယ် Manual ပဲ ပြန်ပြင်လိုက်ပါ။

တဲ့။

ခုလောလောဆယ်တော့ ဒီအတိုင်းထားလိုက်ဦးမယ်။ sidebar က widget တွေကလည်း ဇော်ဂျီတစ်ဝက် ယူနီကုဒ် တစ်ဝက် ဖြစ်နေတုန်းဘဲ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြင်ယူရမယ်။

ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် တော်တော်တော့ ခရီးရောက်သွားပါပြီ။ သူများပြောင်းလို့ ဒီအတိုင်း ပေါ်ပင် လိုက်လုပ်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ မြန်မာလို search လုပ်တဲ့အခါ result တော်တော်များများက မြန်မာ ဘလော့ဂ်တွေကနေ လာတာပါ။ ဇော်ဂျီသုံးတုန်းက စာအရေးအသား အထားအသိုကို သိပ်ဂရုစိုက်စရာ မလိုတော့ ရေးချင်သလို ရေးခဲ့တယ်။ နည်းနည်းလေး မှားလိုက်တာနဲ့ search engine က မသိတော့ဘူး။ ယူနီကုဒ်စံကို လိုက်နာလိုက်ခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်ရေးထားတဲ့စာတွေဟာ နောင်တစ်ချိန်မှာ တစ်ယောက်ယောက်အတွက် အုတ်တစ်ချပ်၊ သဲတစ်ပွင့်၊ နှမ်းတစ်စေ့လောက်တော့ ဖြစ်တန်ကောင်းပါရဲ့။

(ယူနီကုဒ်ကို convert လုပ်ပြီး upload လုပ်တဲ့အခါ publish လုပ်မိသွားလို့ feed reader ကို spam လုပ်သလို ဖြစ်သွားရင် Feed ကို subscribe လုပ်ထားတဲ့သူတွေကို တောင်းပန်ပါတယ်။)